"Obsydian" Jennifer L. Armentrout

"Zawsze uważałem, że najpiękniejsi ludzie, naprawdę piękni w środku i na zewnątrz, to tacy, którzy nie są świadomi swojego wpływu.[..] Ci, którzy rozprzestrzeniają swoje piękno, chwalą się, marnują to, co mają. Ich piękno jest ulotne. to tylko skorupa, ukrywająca ciemność i pustkę." (tłum.)"

   Jennifer L. Armentrout to autorka, którą bardzo cenię. Uwielbiam wszystko, co wyjdzie spod jej pióra. Jej książki czyta się na jednych niepełnym wdechu, a przez tempo akcji, zaczynając pochłanianie książki, nawet nie zauważamy, kiedy ją kończymy. Moja przygoda z tą właśnie pisarką rozpoczęła się od tej powieści. To właśnie ona skradła moje serce. Minęło mnóstwo czasu od momentu zakończenia jej przez mnie, jednak dalej mam w zwyczaju brać ją do rąk, chować się w kącie i kartkować całość. Myślę, że z tego nigdy nie wyrosnę. Jednak tak naprawdę cenię ją za to, że kiedy byłam małą dziewczynką, to ona obudziła we mnie chęci do czytania literatury, do poznawania bohaterów, do zakochiwania się w historiach i fabułach. 

"Jesteś dupkiem. Mówił... ci to ktoś wcześniej?-Och, Kotek, każdego dnia mojego błogosławionego życia."

 Katy wraz z matką przeprowadzają się do Zachodniej Wirginii, gdzie dziewczyna ma zacząć ostatni rok w szkole. Nie pała do tego z nie wiadomo, jakim zadowoleniem, dziwny akcent ludzi i urywający się ciągle zasięg Internetu nie pomagają w choćby trawieniu tego miasta. Wszystko idzie nie po jej myśli, aż do momentu, kiedy poznaje niesamowicie przystojnego, zielonookiego chłopaka o imieniu Deamon. Chłopak przyciąga do siebie wyglądem, jednak, kiedy tylko otworzy usta czar pryska. Jest zapatrzony w sobie i bardzo arogancki. Ona i on to kompletnie przeciwieństwa, jednak nie wiedzieć czemu, ani chłopak ani dziewczyna nie potrafią trzymać się od siebie z daleka. Wszystko plącze się jeszcze bardziej w chwili, kiedy Katy prawie nie umiera, a Deamon ratuje ją. Jego czyn zostawia na dziewczynie ślad, przez co, chcąc nie chcąc Katy musi być bardzo blisko Deamona. Problem jest tylko taki, że prędzej ona zabije chłopaka, niż ktoś inny zabije ją. 

"-Daemon, to nie był zwykły szaleniec.-O to teraz jesteś ekspertem od szurniętych ludzi?-Miesiąc z tobą i odnoszę wrażenie, że mam już doktorat w tej dziedzinie."

"Obsydian" to powieść głównie skierowana dla czytelników w wieku młodzieżowym jak i młodych dorosłych. Cała książka jest przesiąknięta akcją, każda strona wzbudza w nas paletę emocji, od szoku, często po płacz. Poznajemy bohaterów i zakochujemy się w nich dzięki ich niebanalnym cechom. Chemia między Katy i Deamonem jest namacalna i nas intryguje. Najbardziej jednak polubiłam dialogi między bohaterami, ponieważ są przesiąknięte sarkazmem, co wywołuje w nas często niepohamowane wybuchy śmiechu. Powieść nie jest nie wiadomo jak wymagająca. Raczej jest to książka z tych, które mają przynieść przyjemność z samego czytania, ale nie wymagać od nas za dużo myślenia. Mi osobiście z każdym dniem podoba się coraz bardziej. Deamona kocham całą piersią, a z Katy myślę, że mogłabym się naprawdę dogadywać. Jest to para bohaterów, która nigdy nie wypada z mojej głowy i nie daje o sobie zapomnieć. 

"Obsydian" to pierwsza część z całej serii pod tytułem "Lux". Seria składa się z pięciu tomów, jednak istnieją jeszcze dwa, które są napisane z perspektywy innych bohaterów. Osobiście polecam poznać, każdy tom, bo jak już wcześniej wspomniałam są one godne uwagi czytelnika. 

"-Następne pytanie?-Czemu jesteś takim wielkim dupkiem?-Wszyscy muszą być w czymś dobrzy,nie?-Cóż, nieźle ci idzie."

Książka: Obsydian
Tytuł oryginału: Obsydian 
Autor: Jennifer L. Armentrout 
Ilość stron: 442
Data wydania: 21 maja 2014 rok 
Wydawnictwo: Filia 
Cykl: Lux
Tom: I